Przypadek czy fatum? Tragiczne śmierci na Tronie Piotrowym .

Inspiracja: „Niezwykłe historie papieży” John Julius Norwich, wyd. Bellona, 2012 r.

„Tajne Archiwum Watykańskie. Nieznane karty historii Kościoła” Grzegorz Górny, Rosikoń Janusz, wyd. Znak, 2020 r.

Herb rodziny Borgiów, https://pixabay.com/pl/images/search/papie%C5%BC/?manual_search=1

Papieże to władcy, wśród których najwięcej zginęło w wyniku morderstw, zamachów i nie wyjaśnionych śmierci. Z ponad trzystu w całej historii (papieże i antypapieże), prawie połowa nie żyła dłużej niż pięć lat po elekcji na tron papieski, a jeden na pięciu nie przeżywał pierwszego roku. Najwięcej ofiar przybrało imię Jan… (przypadek, że jednym z atrybutów św. Jana jest kielich zatrutego wina z wężem?).

Najczęstszą metodą pozbycia się „niechcianego” papieża była trucizna (Jan XIV po czterech miesiącach więzienia został otruty. Otruto również m.in. Stefana VI, Jana X, Sefana VIII, Damazego II oraz Klemensa II (kiedy w 1942 r. otwarto jego grób i przeprowadzono badania, okazało się, że w jego szczątkach jest silne stężenie ołowiu). Były także przypadki uduszenia zasztyletowania, chociaż narzędziem mordu był też młotek, którym uderzano ofiarę po głowie i tak tłukło się go na śmierć.

Jak widać nie jest to zbyt wielka zachęta do starania się o ten urząd, mimo iż wiąże się on z ogromną władzą. Czy więc mimo wszystko warto zostać władcą państwa Watykańskiego i głową Kościoła katolickiego? A może następcy Św. Piotra nie mają wyboru, są przecież wybierani pod natchnieniem Ducha Świętego i nie jest to zależne od nich samych (tak mówi Konstytucja Apostolska. Zawsze na początku konklawe kardynałowie uroczyście wzywają pomocy Ducha Świętego odśpiewując pieśń „Veni Creator” ).

Najmłodszym papieżem był Jan XII, którego wybrano gdy miał 18 lat, najstarszym zaś był Agaton, który w momencie wyboru miał 104 lata (pontyfikat 678-681r). Najdłużej panującym był Pius IX- 31 lat, najkrócej zaś Stefan II- 5 dni (22-26 marca 752). Krótkimi pontyfikatami mogą się również poszczycić Syzyniusz, który zmarł dwadzieścia dni po wyborze w 708 roku, Teodor II, który wytrzymał zaledwie trzy tygodnie w 897 roku, Bonifacy VI, który zmarł podobno w wyniku podagry (został otruty prawdopodobnie przez swojego następcę) w 896 roku, Leon V cały miesiąc w 903 roku, Celestyn IV panował tylko siedemnaście dni w 1241 roku, Pius III dwadzieścia sześć dni w 1503 roku, Marceli II dwadzieścia dwa dni w 1555 roku, Urban VII dwanaście dni w 1590 roku, Leon XI dwadzieścia siedem dni w 1605 roku. To też nie jest zbyt dobra zachęta.

A oto kilka przykładów na nagłe i niespodziewane „pożegnanie się” z tym światem następców św. Piotra.
Jan VIII- według XIII-wiecznej legendy tego imienia miała używać papieżyca Joanna. Prawdopodobnie główną przyczyną tej tragicznej śmierci było ujawnienie tajemnicy, że jest to kobieta i aby zmyć hańbę wyboru skazano ją na śmierć. Ciało rzekomego Jana VIII zostało przywiązane do konia i ciągnięte po ulicach miasta, a ludność tam zebrana miała je obrzucać kamieniami. Wydarzenie to relacjonowali różni kronikarze i wszyscy opisywali je w bardzo podobny sposób, więc z pewnością takie wydarzenie miało miejsce i nie jest to historia zmyślona. Papieżycę zakopano tam, gdzie umarła, a raczej tam, gdzie ją zamordowano. Kościół aby zatrzeć wszystkie ślady po jej istnieniu fałszował dokumenty, w tym ten najważniejszy, tzn. Księgę Papieży, w której chronologicznie spisano kolejne Głowy Kościoła. Pozostało po tej historii tylko charakterystyczne krzesło, na którym aż do XVI wieku, sprawdzano metodą organoleptyczną, czy nowo wybrany papież aby na pewno jest mężczyzną. Przeprowadzający badanie ogłaszał: „Mas nobis nominus Est” – „Nasz kandydat jest mężczyzną”.

Sella stercoraria (dosł. „gnojne krzesło”), źródło: Paperblog

Kolejna historia dotyczy już prawowitego Jana VIII (14 grudnia 872 do 16 grudnia 882), który nie cieszył się zbyt długo swoim stanowiskiem, ponieważ dworzanie najpierw go podtruli, a potem, ze względy na to, że nie umierał wystarczająco szybko, podobno kilkakrotnie uderzyli go w głowę młotkiem. Przyczyną zabójstwa były różnice polityczne i sprzeciwienie się arystokratycznym rodom rzymskim. Jan VIII jest pierwszym (z ośmiu) średniowiecznych, oficjalnie zamordowanych papieży.

Jana X ( był synem papieża Lando, któremu po 7 miesiącach pontyfikatu przydarzył się „nieszczęśliwy wypadek”- przypadkowo wpadł do Tybru i się utopił) w 928r. uduszono poduszką, prawdopodobnie na zlecenie Marozji (uważana jest za główną bohaterkę okresu „pornokracji” czyli okresu, w którym ogromny wpływ na sprawujących władzę miały prostytutki), która faktycznie sprawowała władzę w ówczesnym Rzymie i obawiała się, że zostanie odsunięta od władzy i straci swoje wpływy. Kochanką papieża była matka Marozji-Teodora. Chcąc pozbyć się niechcianego papieża Marozja nasłała na niego morderców. Ci na jego oczach zabili jego brata Piotra, a samego Jana X zmusili do rezygnacji z urzędu. Wtrącony do więzienia w Zamku św. Anioła zmarł w tajemniczych okolicznościach (istnieje również hipoteza, że został otruty). Usunięcie Jana X miało umożliwić pontyfikat synowi Marozji i papieża Sergiusza III (który też sypiał z jej matką). Faktycznie ich syn został papieżem w 931 roku jako Jan XI. Zresztą, aby mógł on objąć tron papieski, zginęli jego poprzednicy- Leon VI i Stefan II, którzy zostali zamordowani.
W więzieniu, Świętego Anioła zakończyło życie jeszcze kilku innych średniowiecznych papieży, m.in. Benedykt VI, który w jej lochach został uduszony. Sama twierdza jest „bohaterką” filmu „Anioły i demony”- jako Kościół Iluminatów oraz w gry Assasins Creed Brotherhood.

Twierdza Św. Anioła, wikipedia.org

Jan XII najmłodszy papież, był jednym z najgorszych papieży, który uczynił z papieskiego pałacu „dom rozpusty”. Młodzieniec spędzał czas głównie na polowaniach, zabawach i orgiach. Był też okrutnie mściwy. Swoich przeciwników kazał biczować, obcinać im nosy, genitalia, ręce i nogi oraz wyrywać języki.

Zginął w sypialni swojej zamężnej kochanki, prawdopodobnie z rąk jej męża, który miałby ugodzić go sztyletem. Jak pisał Liutprand z Cremony, papież „zginął śmiertelnie ugodzony w głowę przez diabła w czasie cudzołóstwa w domu kobiety zamężnej”. Istnieje wersja, że dostał udaru podczas stosunku lub ataku apopleksji. Jednak oficjalnym powodem śmierci miał być atak serca, (podczas miłosnych igraszek z dwoma młodymi chłopcami).
Błędne przedstawienie Jana XII, ponieważ nigdy nie dożył on starości. Zmarł gdy miał 24 lata, wikipedia.org

Kolejna postać to Jan XIII, równie okrutny co Jan XII (uczestnikom spisku przeciwko sobie, kazał wydłubywać oczy i wieszać). Jego służącymi były wyłącznie młode dziewczęta, które czynił później swoimi kochankami (miał własny harem dziewic i za specjalną opłatą dzielił się nim z innymi biskupami). Papież zmarł podobno zabity przez męża swojej kochanki, podczas upojnej nocy (historia lubi się powtarzać!).

Rządy Benedykta IX nazywane zostały „szczytem moralnego upodlenia”. Zazwyczaj osoby, które miały odwagę go krytykować bardzo szybko żegnały się ze światem. Kiedy postanowiono pozbyć się niechcianego papieża, został on siłą wyprowadzony ze swojego pałacu i wywieziony za mury miasta. Życie uratowało mu nieoczekiwane zaćmienie słońca. Kiedy porywacze je oglądali Benedykt zdołał im uciec. Koniec końców zmarł jako pokutnik na dobrowolnym zesłaniu w jednym z benedyktyńskich klasztorów w 1056 roku.

I znowu Jan- tylko XVI- właściwie był antypapieżem, który został głową Kościoła przy poparciu cesarzowej Teofano. Jak mówią "swym wielce niegodziwym postępowaniem doprowadził wkrótce do tego, że kler i lud Rzymu czuł do niego powszechną odrazę" ("Poczet papieży" - Michał Gryczyński). Kiedy w Rzymie wybrano na papieża Grzegorza V, wtedy Giovanni Philagatos wydał dużo pieniędzy aby zostać papieżem Janem XVI. I chociaż nie został zamordowany, to jego przypadek potwierdza tezę, że bycie papieżem nie jest bezpieczne. Został on ekskomunikowany, oślepiony, obcięto mu język, uszy, nos i ręce, po czym obwożono go na ośle (siedział twarzą do ogona) po całym mieście na pośmiewisko tłumu. Po całym widowisku wtrącono go do celi klasztornej, gdzie zmarł w 1001roku, a do władzy przywrócono prawowitego papieża – Grzegorza V.

Jan XXI był profesorem medycyny, a zasiadając na tronie papieskim, studiował jeszcze filozofię. Był prawdopodobnie jedynym papieżem, który zmarł w 1227 roku, w wyniku wypadku. Był bardzo innowacyjnym papieżem. Napisał nawet książkę naukową o medycynie i chirurgii, gdzie opisał m.in. kilka metod antykoncepcji i podał przepisy na usunięcie ciąży. Zresztą uwielbiał książki, interesowała go alchemia, a w swoim laboratorium używał nowoczesnych przyrządów, takich jak alembiki i astrolabia.

Jan XXI mógłby powiedzieć iż miał szczęście bo uniknął śmierci, kiedy w jego pracowni spadł mu na głowę sufit, dlaczego?- nikt nie wie, jednak zmarł sześć dni później z powodu odniesionych obrażeń. Kiedy tak leżał, przygnieciony gruzem i ciężkimi stosami manuskryptów, powiedział jeszcze podobno: „Moja książka! Kto ją teraz skończy!”.

Klemens V awinioński papież, znany był z nepotyzmu i rozwiązłego stylu życia i bardzo przyzwyczajony do luksusu. Odpowiedzialny jest za proces i śmierć ostatniego mistrza Zakonu Templariuszy Jakuba de Molay.

Kazał wprowadzić tzw. cullagium czyli podatek od seksu. Osoby które go płaciły otrzymywały odpowiedni dokument odpuszczający grzech „czerpania przyjemności” z aktu płciowego. Najmniejszą opłatę płaciły za niego małżeństwa, najwięcej osoby żyjące bez ślubu. Podatek obowiązywał również osoby duchowne (pierwszy cullagium wprowadził papież Urban II około 1095 roku, ale tylko wobec duchownych, którzy żyli w konkubinatach- na jego mocy mogli oni utrzymywać taki stan rzeczy … jeśli płacili cullagium) Klemens V został zamordowany przez mnicha, który dosypał trucizny do wina mszalnego (nieznane są powody tego morderstwa). Stało się to miesiąc po egzekucji mistrza templariuszy. Dante Alighieri umieścił Klemensa V w swoim Piekle, obok innych występnych papieży nazywając go "pasterzem niegodnym i mistrzem podlejszej sprawy"

Ofiarą trucizny miał paść w 1389 roku Urban VI. Ten agresywny paranoik, który nie wahał się więzić i skazywać na tortury opornych kardynałów, miał tak wielu wrogów, że prawdopodobnie został otruty. Był on pierwszym papieżem, którego wybrano w Watykanie po tzw. niewoli Awiniońskiej.

Jan XXIII, był właściwie zwykłym bandytą. Nie chodził do spowiedzi, nie przyjmował sakramentów, uważał, że modlitwa to tylko strata czasu, a nawet nie wierzył w zmartwychwstanie Jezusa. Papieża oskarżono o bycie niewiernym, sprowadzenie Bonifacego IX na złą drogę, sprawowanie okrutnych rządów w Bolonii, otrucie papieża Aleksandra V, brak wiary w zmartwychwstanie Jezusa i życie wieczne, zaznawanie przyjemności cielesnej ze zwierzętami, bycie wcielonym diabłem, utrzymywanie świętokradczych stosunków z trzema setkami mniszek, stosunki homoseksualne, kazirodztwo oraz zgwałcenie trzech swoich sióstr, uwięzienie całej swojej rodziny, liczne morderstwa, grabieże i tortury.

Na koniec (w 1415 roku) ogłoszono go mordercą, sodomitą, świętokradcą i heretykiem, i złożono z urzędu. Ku zaskoczeniu zgromadzonych, papież przyznał się do zarzucanych mu czynów. Synod uznał jego skruchę i zamiast na stos, skazał go na uwięzienie.

Paweł II, zmarł w 1471r w niewyjaśnionych okolicznościach. Oficjalnie przyjmuje się, że był to atak serca lub udar mózgu, których powodem miała być zbyt ciężka tiara włożona podczas jednej z kościelnych uroczystości.

Inną przyczyną mogło być uduszenie, a są tacy którzy twierdzą, że zmarł w wyniku obżarstwa- najadł się zbyt wielu melonów. Tajemnicą poliszynela było jednak to, że papież rzeczywiście najadł się owoców, ale do zgonu przyczyniły się wyczerpujące igraszki z nieletnim służącym.

Zresztą Paweł II nie byłby jedynym papieżem, który zmarł w wyniku obżarstwa.

Aleksander VI Borgia- papież legenda i wzór upadku moralnego, zmarł prawdopodobnie dlatego, że przypadkowo zażył truciznę przygotowaną dla jednego z kardynałów goszczących u niego na obiedzie. Niestety nie da się krótko opisać jego pontyfikatu, pełnego zbrodni, okrucieństwa, intryg, nepotyzmu i symonii, dlatego odsyłam do książek, które go opisują m.in. „Rodzina Borgiów” Mario Puzo, wyd. Albatros, 2015r.

Pius XI- ofiara totalitaryzmów w Europie. W 1929 roku podpisał z Mussolinim układy laterańskie, na mocy których powstało państwo Watykan. Tym samym zakończył trwający pół wieku okres kiedy to papieże byli "więźniami Watykanu". W 1925 roku podpisał również konkordat z Polską. Potępiał komunizm i nazizm. Zmarł tuż przed wybuchem II wojny światowej na atak serca, ale krążą pogłoski, że został on otruty przez nacjonalistów. Przed śmiercią powiedział zdziwiony: „Ależ ja mam jeszcze tyle spraw do załatwienia…”

Papież Pius XI, wikipedia commons

Niewyjaśniona do tej pory jest też śmierć Jana Pawła I, który zmarł po 33 dniach pontyfikatu w 1978 r. Spekuluje się, że został otruty na zlecenie mafii lub przez osoby związane z włoskim i watykańskim światem bankowym. Sekcji zwłok nigdy nie wykonano, podobnie jak nigdy nie opublikowano aktu zgonu. Ciało papieża znalazła siostra zakonna, która widziała na stoliku fiolkę z lekarstwem na obniżenie ciśnienia. Później fiolka zniknęła razem z dokumentami, które leżały na biurku. Prawdopodobnie w dokumentach miała być lista kardynałów zamieszanych w nieuczciwe interesy, którzy mieli zostać zdymisjonowani (Papież wezwał do siebie kard. Baggio, który miał zostać usunięty  z Watykanu za przynależność do sekty masońskiej. Taki fakt został potwierdzony przez Interpol. Z relacji gwardzistów szwajcarskich, którzy byli obecni pod drzwiami, wynika, że rozmowa była burzliwa i agresywna. Słychać było krzyk kardynała Sebastiana Baggio. Gwardziści mieli też zgłosić niepokojący przebieg spotkania, jednak rano papież już nie żył). Poza tym papież pracował nad kwestią korupcji w Banku Watykańskim –chciał zbadać historię tej instytucji i przyjrzeć się bliżej zarządzającym nią osobom. Problem w tym, że w dokumentach wyraźnie wskazano powiązania z mafią, a jak wiadomo mafia "nie życzy sobie" grzebania w jej interesach. Wśród wielu hipotez pojawiła się więc i taka, która mówiła, że papież został otruty. Okazuje się, że śmierć papieża była dla niektórych wybawieniem.

 

Lucjusz II był pierwszym papieżem, który zmarł w wyniku zamachu z „tłumu” W 1145 roku został trafiony kamieniem w głowę, gdy wiódł swych zwolenników do ataku na zbuntowanych Rzymian, broniących się na Kapitolu. Zmarł po kilku dniach męczarni. Podobny los mógł spotkać papieża Polaka – Jana Pawła II też zaatakowanego w tłumie pielgrzymów podczas audiencji generalnej na Placu Świętego Piotra- 13 maja 1981 roku. Nie był to zresztą jedyny zamach na polskiego papieża. Rok później, 12 maja 1982 roku zaatakował go w czasie pielgrzymki do Fatimy ksiądz Juan Maria Fernandez y Krohn, należący do Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X. Z okrzykiem „precz z papieżem!”, rzucił się na Jana Pawła II z bagnetem. Na szczęście ten zamach również się nie powiódł. Inaczej Papież Polak byłby siódmym, papieżem, który zginął z rąk zamachowca.

Jest jeszcze wiele zadziwiających przypadków nagłego opuszczenia tego padołu przez namiestników Chrystusa. I jak się okazuje większość z nich świętymi nie była, a obraz Kościoła jaki kreowali do nieskazitelnych nie należał.

polecam również

https://suplementhistorii.blogspot.com/2023/02/loza-p2-i-przestepcy-w-watykanie.html

 

Pozostałe źródła:

https://ciekawe.org/2016/10/12/swieci-grzesznicy-czyli-diably-watykanie/
https://wielkahistoria.pl/przyczyny-smierci-papiezy/