Szaleni władcy Hiszpanii cz.2. Don Carlos Hiszpański- spiskowiec i sadysta.

 

Don Carlos- prawnuk Joanny Szalonej, syn Filipa II Hiszpańskiego i Marii Manueli Portugalskiej (ojciec Filipa cesarz Karol V powiedział synowi, że nie żeni się dla przyjemności seksu, ale dla spłodzenia spadkobierców). Niestety Maria zmarła 4 dni po urodzeniu swojego pierworodnego syna w 1545 r.

zdj. https://pl.wikipedia.org/wiki/Don_Carlos_(ksi%C4%85%C5%BC%C4%99_Asturii) 

Przyczyn szaleństwa Karola upatruje się przede wszystkim w genetyce. Habsburgowie bowiem zawierali związki małżeńskie w obrębie bliskiej rodziny, co powodowało zaburzenia psychiczne. Poza tym urodził się z  niewielkim garbem, gołębią piersią i prawą nogą krótszą od drugiej. Zaczął mówić dopiero w wieku 5 lat, miał też piskliwy głos i się jąkał. Kompleks na punkcie swojego wyglądu znacznie przyczynił się do agresywnych zachowań młodego księcia.

Ponieważ jego matka nie żyła, a ojciec często wyjeżdżał z kraju, Don Carlos czuł się samotny i nieśmiały. Miał swoją guwernantkę, która była wcześniej guwernantką jego ojca- ultra pobożną Leonor de Mascareďas. Kiedy ojciec wracał do kraju, albo kiedy Karol przyjeżdżał do niego do Londynu (żoną Filipa II została angielska królowa Maria „Krwawa Mary”) wspólnie spędzali czas, łowili ryby i polowali.  Filip nawet skarżył się do syna na o 11 lat starszą żonę, że jest odrażająca fizycznie i ma obrzydliwy zapach. Mary zmarła w 1558 roku a Filip poślubił Elżbietę Walezjuszkę, która wcześniej była przeznaczona dla Don Carlosa (oskarżano ją później o romans pasierbem).

Don Carlos już od dzieciństwa sprawiał duże problemy. Podobno jako niemowlę potrafił tak się wgryźć się w piersi swoich mamek, że trzy z nich prawie zmarły z powodu powstałej rany. Podczas nieobecności ojca Don Carlos stawał się samowolny i uparty, dziki i nieprzewidywalny. Nie miał też chęci do nauki. Za to wykazywał zapędy sadystyczne. Mając zaledwie 9 lat torturował małe dziewczynki, służących i zwierzęta, okaleczając nawet genitalia psa. Raz Don Carlos wszedł do stajni i okaleczył konie tak poważnie, że trzeba było dwadzieścia z nich zabić. Lubił piec żywcem małe zwierzęta, zwłaszcza zające. 

Drugą radością życia młodego chłopca było jedzenie i picie. Nadużywał alkoholu i pił nawet publicznie. 

W wieku 17 lat zdarzył się wypadek, Karol tak nieszczęśliwie upadł na uniwersyteckich schodach, że doznał poważnego urazu czaszki (podobno uganiał się za córką jednego ze służących i się potknął).  Lekarze ratując księcia dokonali trepanacji czaszki (nauczyli się tego od Inków) i poza chwilową utratą wzroku nie było żadnych fizycznych komplikacji. Ojciec cały czas modlił się przy łóżku syna, a mnisi franciszkańscy przynieśli swoją cenną relikwię, szczątki świętego Fray Diego, który zmarł sto lat wcześniej. Świętą mumię położono do łóżka z chorym księciem. Tej nocy Don Carlosowi miał przyśnić się błogosławiony i od tej pory wracał do zdrowia. Wypadek jednak bardzo odbił się na psychice Karola.

 https://fi.wikipedia.org/wiki/Don_Carlos_%281545%E2%80%931568%29

Stawał się coraz bardziej agresywny. Rzucał się z nożem na ministrów ojca, w ataku furii wyrzucił przez okno pazia, a szewca, który uszył dla niego trochę przyciasne buty, zmusił do ich zjedzenia. Ojciec na początku lekceważył objawy choroby psychicznej syna upatrując w nim swojego następcę. Jednak opinia na dworach europejskich nie była dla niego przychylna. Ambasador Francji napisał, że wydaje się bardzo mało prawdopodobne, aby następca tronu kiedykolwiek miał dzieci, i dodał: „ Zwykle jest tak szalony i wściekły, że wszyscy tutaj współczują losowi kobiety, która będzie musiała z nim mieszkać ”.

Żaden z władców nie chciał wydawać córek za szalonego, agresywnego księcia. Do tego rozniosła się plotka o jego impotencji. Jedyną rzeczą, którą Don Carlos lubił robić z młodymi dziewczynami, było chłostanie ich. W księgach rachunkowych są zapisy o przekazywaniu pieniędzy ojcom dziewcząt „pobitych z rozkazu Jego Wysokości”. 

Takie incydenty nadwyrężyły stosunki między ojcem a synem. Do tego jeszcze doszedł plan ucieczki Karola do Flandrii i chęć objęcia holenderskiego tronu (latach sześćdziesiątych XVI wieku w Niderlandach wybuchła rewolucja, a Filip II za wszelką cenę chciał zlikwidować tamtejszy protestantyzm), a czarę goryczy przelała próba zorganizowania spisku  przeciwko samemu królowi. W tym też czasie Don Carlos powiedział swojemu spowiednikowi, że chce zabić „człowieka” i wszystko wskazywało na to, że tym „człowiekiem” był jego ojciec. 17 stycznia Filip wrócił do Madrytu i od razu spotkał się ze swoimi doradcami. Potem wszyscy poszli do komnaty księcia. Don Carlos upadł na kolana, błagając ojca, aby go zabił. Siłą uniemożliwiono mu rzucenie się w ogień, który płonął na palenisku. – "Jeśli się zabijesz, będzie to akt szaleńca – powiedział chłodno jego ojciec. „ Nie jestem szalony, ale zdesperowany ”.

Don Carlos został zamknięty w wieży zamku w Arevalo, gdzie wcześniej były więzione Izabela Portugalska i Joanna Szalona, a jego strażnikiem był syn brutalnego dozorcy jego prababki

Zamek La Mota  https://www.istockphoto.com/pl/zdj%C4%99cie/ruiny-zamku-w-arevalo-avila-kastylia-i-leon-hiszpania-gm1141599956-305904374?utm_medium=organic&utm_source=google&utm_campaign=iptcurl

Jedyne światło w pokoju pochodziło z okna umieszczonego wysoko w ścianie. W 1568 r. uznano księcia za winnego zdrady, ponieważ zaplanował śmierć swojego ojca i spiskował, aby zostać władcą Flandrii. Karą miał być wyrok śmierci, ale król złagodził ja do aresztu. Po tym incydencie Filip II zamknął się w sobie i całe dnie spędzał samotnie siedząc w fotelu.

W geście protestu Don Carlos postanowił prowadzić głodówkę i trzeba było karmić go na siłę. Potem zaczął połykać różne rzeczy- nawet pierścionek z brylantem (uważał, że brylanty są trujące). Zażądał przywiezienia mu śniegu i nago kładł się w nim. Potem przez kilka dni jadł tylko owoce. W końcu zbyt łapczywie zjadł dość pikantny pasztet, popijając go 10 l wody! i zaczął wymiotować. Niestety jego zachowanie wpędziło go w chorobę i śmierć w 1568 r. 

Jak głosiła plotka został otruty na polecenie ojca, ale oficjalnie podano, że „zmarł z powodu własnych ekscesów”. 

Giuseppe Verdi uczynił hiszpańskiego następcę tronu Don Carlosa bohaterem swojej opery, na podstawie sztuki Friedricha Schillera o tym samym tytule. 

W 1570 roku Filip II poślubił swoją siostrzenicę, arcyksiężniczkę Annę, rozpoczynając w ten sposób nową serię kazirodczych małżeństw, które w 1661 roku zaowocowały kolejnym monstrualnym następcą tronu hiszpańskiego Karolem II .

Źródła:

https://www-madmonarchs-nl

https://pl.wikipedia.org/wiki/Don_Carlos_(ksi%C4%85%C5%BC%C4%99_Asturii)